'Een onveilige werkomgeving': Merijn Zeeman doet boekje open over Visma - LAB in beginperiode

Visma - Lease a Bike is vandaag één van de allerbeste teams en zonder twijfel het meest professionele team ter wereld, maar dat is niet altijd zo geweest.

De Nederlandse succesformatie vloeit voort uit Rabobank, dat in 2012 werd opgedoekt vanwege de vele dopingperikelen. De ploeg heette vanaf 2013 Belkin-Pro Cycling Team en ging van 2015 tot 2018 door het leven als LottoNL - Jumbo. 

Merijn Zeeman maakte in 2013, nadat Rabobank stopte als sponsor, de overstap naar de ploeg die nu Visma - Lease a Bike heet. In een openhartig interview met De Volkskrant vertelt de afscheidnemende sportief directeur dat die beginjaren niet zo aangenaam waren.

"De moeilijkste jaren waren aan het begin, nadat Rabobank was weggegaan. De cultuur en de sfeer in het team waren in alles het tegenovergestelde van wat je beoogt", vertelt hij.

"Elkaar dwarsbomen, roddelen, ieder voor zich, lekken naar de media. Het zat hem in heel basale dingen: volgauto’s vies overdragen of niet aftanken. Als je spreekt over een onveilige werkomgeving, dan was het daar wel."

2017 was een kantelpunt voor de ploeg. "In 2015 en 2016 bereikten we als ploeg ons dieptepunt, we presteerden niks meer", legt Zeeman uit. "Dat het is gelukt dat om te draaien, zie ik als onze grootste verdienste. Niet meer achterover leunen, niet altijd elk idee maar afschieten."

"We hebben onze verantwoordelijkheid genomen, afspraken gemaakt over hoe we met elkaar omgaan, waar we naartoe willen en hoe we daar denken te komen. Dat is het fundament van deze ploeg geworden, de voedingsbodem voor de ontwikkeling van talent. Dan ontstaat er vanzelf ruimte voor innovatie."

Zijn hoogtepunt? "Wat het eerst in me opkomt, is Steven Kruijswijk die in 2019 in Parijs het podium van de Tour de France op mocht, als derde. Toen wist ik: hé, we beginnen erbij te horen."

"In de Tour van 2022 kwam alles samen: de voorbereiding, de tactiek, de uitvoering; wat we hadden bedacht, lukte. Hoe we in de etappe naar Calais op de laatste heuvel alles uit elkaar reden en Wout won, de bergrit naar de Glandon waar we Pogacar kraakten. Niemand had zoiets van ons verwacht."

Zware klappen moest de ploeg helaas ook genoeg incasseren. "Wout van Aert die in 2019 ernstig gewond raakte in de tijdrit in Pau, toen hij aan een dranghek bleef haken. Steven die in de Giro van 2016 in de roze trui op de Colle dell’Agnello op een sneeuwmuur klapte. De valpartij van Jonas Vingegaard dit jaar."

"De ontzetting na een achteraf onjuist bericht op X, waarin stond dat Fabio Jakobsen de crash met Dylan Groenewegen in de Ronde van Polen van 2020 niet had overleefd. Ik was een tijdje helemaal buiten mezelf."

Zijn grootste sportieve teleurstelling? "O, zoveel. De Giro van 2019 die we uit handen gaven. De voorlaatste dag in de Tour van 2020, toen Primoz Roglic het geel verloor aan Pogacar. Maar ik heb zulke ervaringen altijd gezien als brandstof, als een kans om zaken recht te zetten."

Hoe dan? "Primoz raakte in de Tour van 2018 zijn podiumplek kwijt in de tijdrit op de voorlaatste dag. Hij was helemaal over de zeik toen hij over de streep kwam. De fiets deugde niet. Veel te zwaar, de aerodynamica was onder de maat, het stuur paste niet."

"Het volgende seizoen stond er een competitieve fiets: lichter, aerodynamischer, een gepersonaliseerd stuur. Er was een enorme stap vooruit gezet, een direct gevolg van een teleurstelling."