Mathieu van der Poel onthult waarover hij praatte met Christoph Roodhooft tijdens solo

Mathieu van der Poel verkeert in bloedvorm, misschien wel zijn beste vorm ooit. Dat is het minste dat we kunnen zeggen nadat hij Tadej Pogacar klopte in Milaan-San Remo en op grandioze wijze de E3 Saxo Classic op zijn naam schreef.

De Nederlander demarreerde op de Kwaremont, kletste iedereen eraf en rondde vervolgens een solo van maar liefst 39 kilometer met succes af. De nummer twee, Mads Pedersen, bolde meer dan een minuut later over de streep.

Van der Poel was dolgelukkig met zijn derde zege van het seizoen. “We hadden een zware koers met de ploeg", vertelde hij aan Het Nieuwsblad. "We moesten na die breuk in het peloton door de vroege valpartij achtervolgen. Ik heb redelijk afgezien eigenlijk. Ik vind de E3 één van de lastigste koersen."

Onsportieve ploegen

Dat hij al heel vroeg in de wedstrijd moest achtervolgen, heeft hij te danken aan Groupama-FDJ en INEOS-Grenadiers. De Franse en Britse formatie gaven plankgas toen het peloton in twee splitte en Van der Poel in de tweede groep verzeild raakte.

Van der Poel kon die tactiek maar matig appreciëren. "Sommige ploegen vonden het nodig om gebruik te maken van die val. Ploegen die normaal niet op kop rijden... In mijn ogen was dat een beetje onsportief."

Kwaremont

Dat Van der Poel op de Kwaremont al riebedebie was, was eigenlijk niet de bedoeling. "Ik wilde een schifting doorvoeren op de Oude Kwaremont, maar ik wilde niet per se alleen rijden, want het is nog heel lang tot aan de finish."

Die 'shifting' is goed gelukt. Te goed, want niemand hing nog in zijn wiel. Van der Poel besloot dan maar in z'n ééntje naar Harelbeke te rijden.De wind speelde niet in zijn voordeel. Gelukkig moedigde Christoph Roodhooft hem tijdens die tocht van 39 kilometer aan.

Tijdens de live-uitzending was te zien hoe Van der Poel en zijn ploegleider (die in de volgwagen zat) aan het keuvelen waren. "Waarover ik sprak? Ik was een beetje aan het praten over de dag en hij probeerde me te motiveren, want het was een ellendig lang stuk tot de finish. Zo ging de tijd sneller voorbij.”