'Soms hebben we pittige discussies': relatie tussen Evenepoel & ploegleider liep in het begin wat stroef
Nieuws
Remco Evenepoel heeft in zijn prille carrière al heel wat successen geboekt. Dé architect achter zijn vele overwinningen is ploegleider Klaas Lodewyck.
Lodewyck was zelf ook profrenner, maar moest in 2015 vanwege hartproblemen een punt achter zijn carrière zetten. Sinds 2019 werkt hij als ploegleider bij Soudal Quick-Step. Lodewyck en Evenepoel zijn het hele jaar door met elkaar op pad.
"Wellicht zie ik hem vaker dan mijn eigen kroost", vertelt Lodewyck in een interview met Het Nieuwsblad. "Remco is een deel van ons leven geworden. Als ik 's avonds met mijn vrouw naar tv kijk, kan het gebeuren dat hij plots belt vanuit Calpe. Soms durft ze radicaal zeggen ‘neen hé, we zijn aan ‘t eten nu!'"
Moeilijke beginperiode
Evenepoel en Lodewyck komen erg goed met elkaar overeen. Ze supporteren zelfs beiden voor Anderlecht. Lodewyck is nochtans een West-Vlaming. "Maar Het is echt moeten groeien, hoor", zegt hij.
"Het Leek me leuk om me over Remco te ontfermen, maar aanvankelijk liep dat wat stroef. Na enkele maanden heb ik hem gezegd: ‘kijk makker, ik wil wel met jou verder werken. En er het maximale proberen uit te halen. Maar dan ga je me meer moeten vertrouwen. En zal ons contact en onze communicatie moeten verstevigen."
"Als je als ploegleider het gevoel krijgt dat je tegen een muur aan het praten bent en je raad in de wind wordt geslagen, stopt het. Want dan kan je elkaar onvoldoende ‘lezen’ en dus ook niet gepast ingrijpen en steun bieden waar en wanneer nodig. Remco begreep dat. Van dan af was het ‘oké, we gaan er vol voor’. En is onze band steeds hechter geworden."
Pittige discussies
Af en toe komt het tot een pittige discussie tussen Evenepoel en Lodewyck. "Híj weet heel goed wat hij wil. En ik zeg altijd mijn gedacht. Mocht ik dat niet kunnen doen, zou ik niet de geknipte man zijn om hem bij te staan."
"We maken geen ruzie, maar als er zaken zijn waar ik niet mee akkoord ga, houd ik me echt niet in. Zoals na die beruchte zesde rit in Parijs-Nice. ‘Je liet na om het gat te dichten op de kopgroep, daar verlies je de koers’, zei ik hem. En dan is het heel even ‘boem patat’. Zoals dat altijd en overal wel eens gebeurd tussen goeie vrienden of collega’s.”
