Zaterdag is in het West-Vlaamse Lo-Reninge massaal afscheid genomen van Tuur Hancke. De renner en student overleed maandagnacht onverwacht nadat hij een zware infectie opliep.
Topfit en vol levenslust ging Tuur zondag nog gaan mountainbiken. 's Avonds vierde hij op kot in Gent met zijn vrienden zijn 19e verjaardag. Niets wees erop dat hij plots zwaar ziek zou worden en amper 24 uur later zou overlijden. Wellicht werd een hersenvliesontsteking hem fataal.
De Sint-Pieterskerk in Lo liep helemaal vol tijdens de uitvaart van Tuur. Zijn helm en fietsbril lagen op het altaar. De spatjes modder van zijn laatste rit op de mountainbike hingen er nog aan. Minstens 1500 mensen, waaronder familieleden, vrienden, studiegenoten, voormalige ploeggenoten en KSA-vrienden woonden de plechtigheid bij.
"Een broer, een zoon, een geliefde is niet meer. Het is ondraaglijk soms hoeveel lijden op mensenschouders wordt geladen", sprak de pastoor. "Het leven is kort en soms ongenadig hard. Tuur was een goede kameraad, een vriend van eenieder."
"Tuurtje, lieve Tuur. Hier sta ik dan", klonk het bij zijn broer Thomas. "In de nacht van maandag op dinsdag heb je je laatste sprint gereden. Veel te kort, veel te rap. En wij hebben nog zo hard gesupporterd: komaan, komaan... maar het mocht niet zijn.”
Waarna zijn zus Liza Hancke het woord nam. "Ik zal je voor altijd missen, dikke zoen van je grote zus." Mama Kristien noemde haar zoon 'een doorzetter, een vechter en een genieter'. "Je was zo dankbaar voor alles. Wel, lieve Tuur: wij zijn ook zo dankbaar dat we jou als zoon hadden. Jammer genoeg veel te kort. Dikke knuffel van mama.”
Op het bidprentje viel het volgende te lezen: 'Je dromen waren groot, je horizon wijd, de wereld lag open, vol mogelijkheden en tijd. Met elke rit voelde je je vrij, als een vogel die vliegt, zo ver de lucht in, zo blij.'