Mama Isabelle deelt geweldige anekdotes over jeugd van 'rebelse' Thibau Nys
Nieuws
Zijn talent heeft Thibau Nys te danken aan zijn vader en veldriticoon Sven Nys. Zijn opvallende kledingstijl, looks en 'rebelsheid' heeft hij te danken aan mama Isabelle.
Thibau Nys verraste het afgelopen wegseizoen vriend en vijand door maar liefst negen koersen te winnen. Deze crosswinter trekt hij die lijn door. Hij won al drie crossen en is de regerende Europese kampioen. De rijzende ster valt ook op een andere manier op. Met zijn kledingstijl, vele tattoos en looks. Zo loopt hij tegenwoordig met een gemillimeterd en geblondeerd kapsel rond.
Mama Isabelle pleit schuldig. "Dat rebelse, dat heeft hij van mij”, vertelt ze in gesprek met Het Nieuwsblad. “Dat blond kopje, dat hebben we samen gedaan bij mij in het kapsalon. Het was zijn idee, ik was alleen maar diegene die uitvoerde."
Rebels kind
Thibau is nu wie zijn mama vroeger was op die leeftijd. "Een beetje rebels, vooral de eigen goesting doen. Hij heeft dat trouwens al sinds hij kind was en het heeft dus niets te maken met zijn huidige status."
"In Jamaica liet hij ooit één vlecht in zijn blonde haren leggen, de surfer look. Ik stelde voor die vlecht eruit te knippen toen we terug in België waren. Hoefde niet, zei hij. Ik denk dat hij amper vier jaar was."
"En als het carnaval was op school en iedereen kwam verkleed, dan weigerde Thibau om ook verkleed te gaan. Hij zat toen in de tweede kleuterklas. Als tienjarige heeft hij ooit een broek ontworpen omdat hij ze in de winkel niet vond, een broek die hij Justin Bieber had zien dragen. Dan gingen we zelf stof kopen en lieten we ze maken.”
Van de vele tattoos is Isabelle geen fan. "Maar het is zijn keuze en die respecteer ik. Thibau is expressief en extravert maar hij speelt nooit een rolletje. Hij is gewoon zo. Achter elke tatoeage van Thibau schuilt trouwens een boodschap. Moest ik nu jong zijn, dan zou ik misschien ook wel tatoeages gehad hebben."
Slechte verliezer
Nys is ook iemand die slecht tegen zijn verlies kan. "Ik heb hem als kind echt moeten leren dat het niet oké was dat het ganzenbord door de lucht vloog telkens hij verloor. Hij kan het soms uithangen. Ik zag ooit beelden van Thibau op het podium van een cross die hij verloren had. Lieve deugd, wat een gezicht trok hij daar...”
