Nico Mattan: ‘Vandenbroucke reed zonder doping een heel peloton onder EPO er los af’

Vandaag is het exact vijftien jaar geleden dat Frank Vandenbroucke in een hotelkamer in Senegal overleden is. Hij werd amper 34 jaar. Nico Mattan mist zijn boezemvriend nog altijd. 

"Frank schiet nog heel regelmatig door mijn hoofd", vertelt Mattan in een openhartig interview met De Krant van West-Vlaanderen. "We waren beste maten, hé. We zijn dat nog altijd, op een zekere manier. Frank zal er ook altijd zijn. Ik zal hem nooit kunnen vergeten."

Mattan en Vandenbroucke waren niet alleen beste vrienden. Ze zagen elkaar als de broer die ze nooit gehad hebben. Welke momenten Matten nooit zal vergeten? "De anekdotes zijn niet te tellen. Frank was een grote wijnfanaat. Hij kende er ook enorm veel van. Het was altijd een genot om met hem een flesje te kraken."

"Hij vroeg me ooit ook om zijn verjaardagsfeest te organiseren. Hij wilde de Brugse volkszanger Benny Scott zien optreden. Ik dus alles geregeld, vijftig vrienden opgetrommeld, maar wie daagde er niet op? Frank. 'Ah, je pensais que c’était la semaine prochaine', zei hij de dag nadien. En daarmee was de kous af. Op Frank kón je gewoon niet boos zijn.”

Het minste wat je van 'VDB' kan zeggen, is dat hij als renner én als mens een turbulent leven leidde. Een leven vol glamour en sportieve successen, maar ook schandalen en diepe dalen. Frank was ook immens populair. "Ik heb nooit iemand ontmoet die meer charisma had. Niemand kon een ruimte zó vullen als Frank", zegt Mattan. 

Talent had hij minstens zoveel als charisma. Vandenbroucke wordt beschouwd als één van de grootste wielertalenten ooit. "Ik heb in mijn carrière nooit een coureur met meer talent gezien. Frank was enorm veelzijdig. In 1994, toen het hele peloton al onder de epo zat, reed hij er zonder doping iedereen los af."

Alleen wist Vandenbroucke dat talent door zijn privéproblemen nooit te verzilveren. "Had hij iets meer discipline gehad, dan zou hij een gouden carrière beleefd hebben. Maar er stond geen kop op, hé. Als we om 9 uur gingen trainen, lag hij nog in bed."

Vandaag zou Frank volgens Mattan niet kunnen functioneren in het peloton. "Al die regeltjes, de vele data… Dat was niks voor hem. Maar een flierefluiter was hij absoluut niet. Hij wilde gewoon zijn eigen ding doen."