Binnenkijken: dit is de luxueuze teambus van Mathieu van der Poel

Teambussen zijn tegenwoordigers rijdende hotels. Ze zijn héél groot, voorzien van alle comfort en het interieur is luxueus afgewerkt. Renners kunnen er zich in alle rust voorbereiden op de start van een koers. 

Die bussen zijn verboden toegang voor onbevoegden. De ruiten zijn zelfs geblindeerd. HLN mocht in aanloop naar Parijs-Roubaix uitzonderlijk eens een kijkje nemen in het mobiele hoofdkwartier van Alpecin-Deceuninck. 

De bus van Alpecin-Deceuninck is met een lengte van 14.85 meter de op één na grootste van het peloton. Enkel het vehikel van Israel - Premier Tech is nog groter. De gebroeders Roodhooft hebben het interieur zelf gebouwd, naar eigen wens.

Letterlijk dan, want Sportief Manager Christoph Roodhooft heeft zelf zitten klussen in de bus. De bus was oorspronkelijk een touringcar van Van Hool, maar de binnenkant werd volledig gestript. De hele klus nam vijf maanden in beslag.

"Ik kan me daar wel mee amuseren”, vertelt Roodhooft aan HLN. “En ik denk dat ik een beetje feeling heb voor materiaal en afwerking. Mijn vader was schilder, wellicht heb ik dat via hem geleerd.”

600.000 euro

Een afgewerkte bus kost tussen de 500.000 en 600.000 euro. Maar omdat Alpecin-Deceuninck de inrichting voor hun rekening nam, betaalden ze maar de helft van de prijs. De ploeg heeft er vier.

Wat meteen opvalt is de luxe en de ruimte. "We wilden geen te druk interieur. De koers is al hectisch genoeg, de bedoeling is dat de renners hier tot rust kunnen komen. Rustige kleuren kunnen daarbij helpen.”

De renners mogen plaatsnemen op één van de acht draaibare, comfortabele zetels. Mathieu van der Poel zit steevast links vooraan, achter de chauffeur, maar op de zetels staan geen namen. "Als de bus doorverkocht wordt, moet er niets afgebroken worden."

Buitenstaanders niet welkom

Achteraan de bus zijn nog eens negen zitplaatsen en twee tafeltjes. Dat is de 'bureau' van de ploegleiders. Als renners iets te bespreken hebben met hun bazen, gebeurt dat daar. Het gebeurt zelden dat buitenstaanders, zoals familie of sponsors, in de bus komen. “De bus is het domein van de renners en we hebben daarbij een grens getrokken."

Enkele beelden van de bus: