Fien Maddens heeft niet mis te verstane boodschap voor critici van Eli Iserbyt

Eli Iserbyt heeft deze winter al heel veel kritiek en haatberichten moeten slikken. Hij ontpopte zich een beetje tot de 'bad boy' van het veldritpeloton, maar volgens zijn echtgenote Fien Maddens hebben veel mensen een verkeerd beeld van de West-Vlaming.

Vooral tijdens de eerste weken van het veldritseizoen kreeg Eli Iserbyt het heel hard te verduren. Dat had alles te maken met een akkefietjes tijdens zijn eerste cross in Beringen.

Iserbyt kreeg het aan de stok met Ryan Kamp. Beide renners kwamen ten val, waarna Iserbyt een stevige stamp op het wiel van de Nederlander gaf. Hij deed dat naar eigen zeggen omdat Kamp een duw gaf en iets 'vuil en ongepast' riep. Het leverde Iserbyt een diskwalificatie, schorsing en zware geldboete op. 

Haatberichten

In de weken na het incident kreeg Iserbyt op sociale media massaal verwensingen naar zijn hoofd geslingerd. Die zure opmerkingen, vooral over zijn gestalte, kwamen hard binnen. "Ja, het raakt me", klonk het toen.

"Het is niet omdat je een professioneel sporter bent, dat je jezelf volledig afsluit van de wereld. het is vooral niet leuk voor mijn familie, de ploeg, voor iedereen die het goed voorheeft met mij. Sommige reacties zijn er gewoon over.”

'Kritiek is disproportioneel'

"Iedereen maakt fouten, niemand is perfect", vertelt echtgenote Fien Maddens aan HLN over het incident in Beringen. "Eli was de eerste om zijn fout toe te geven, maar de kritiek op hem was gewoon disproportioneel."

"Mensen kennen Eli allesbehalve. Als crosser kan hij misschien nors overkomen, maar eigenlijk is hij heel zachtaardig. Hij heeft een gouden hart.”

Maddens werd zelf al geconfronteerd met 'haters' van Iserbyt. "Onlangs riep een groep supporters echt lelijke dingen naar Eli. Dingen die ik hier niet luidop ga zeggen. Als Eli dan nog eens passeert, roep ik extra luid: ‘Allez liefje, goed bezig!’ Dan is het plots stil hoor!"

Zenuwpijn

Alsof die vele kritiek nog niet lastig genoeg is, kampt Iserbyt ook nog eens met zenuwpijn in het linkerbeen, die maar niet over gaat. Hij wordt er elke dag mee geconfronteerd. Soms is de pijn zo hevig dat hij de strijd moet staken, zoals in Namen het geval was. 

"Het is veel meer dan een blessure geworden. Een nieuwe manier van leven zelfs... De oorzaak van de pijn kenen we nog altijd niet. Een oplossing is er evenmin. Tientallen behandelingen en scans leverden niks op.”

"Voor de start van elke cross zit Eli met vraagtekens: wordt de pijn vandaag draaglijk of ondraaglijk? Zal ik moeten opgeven? Elke dag verbijt hij de pijn en doet hij zijn oefeningen. Het doet zoveel pijn om hem zo te zien."